مقدمه

تا اونجایی که میدونم، بیشتر کسانی که قبل از سال 85 کنکور دادن، اسم موسسه اندیشه سازان رو شنیدن. اون زمون ها یکی دوتا موسسه انتشاراتی که برای کنکور کار کنن، بیشتر وجود نداشت. به غیر از اندیشه سازان، اونای دیگه یه سری جزوات معمولی برای داوطلبان چاپ میکردن که هیچ نکته قابل اتکایی نداشتن. اما اندیشه سازان کتاب هایی چاپ میکرد که به جرات میتونم بگم بی نظیر بود و الان هم که حدود 10 سال از بسته شدن اندیشه سازان میگذره، هنوز هیچ موسسه ای نتونسته کتابایی به کیفیت کتابهای اندیشه سازان چاپ کنه. در واقع کلیه کتابهایی که در حال حاضر برای کنکور چاپ میشن، تقلیدی هستند از سبکی که اندیشه سازان مبدع اون بود.

علاوه بر متون آموزشی و تست ها و پاسخ های «واقعا تشریحی» بی نظیر که ارائه می داد، یکی از چیزهایی که باعث شده بود کتابهای اندیشه سازان بین دانش آموزان و داوطلبان کنکور معروف بشه، مقدمه و موخره های بی نظیری بود که برای کتابهاش می نوشت. معمولا هر مولف مقدمه ای جداگانه می نوشت و یک مقدمه هم دکتر فرهاد میثمی می نوشت. دکتر میثمی مدیر موسسه بود. در انتهای کتابها هم معمولا یکی دوتا موخره می نوشتند که در موضوعات گوناگون بود. مثلا گاهی یکی از مطالب مجله «اندیشه مشاور» رو انتخاب می کردند و یا در مورد فعالیت های فرهنگی غیر مرتبط با کنکور موسسه توضیح می دادند. مثلا یک کمپین تشکیل داده بودن برای درخت کاری و یا اهدای خون یا دریافت کارت اهدای عضو. در بعضی کتابها هم در مورد ویدیو کتابهای اندیشه سازان (که در یک برهه زمانی به حدی مطرح و معروف شد که در مدت کمی این ویدیو کتابها نایاب شدن) می نوشتند و یا در یکی دوتا هم درمورد مدرسه غیرانتفاعی اندیشه سازان که بتازگی تاسیس شده بود چیزهایی نوشتند.

مقدمه ها و موخره ها به حدی قدرتمند و زیبا نوشته می شدن که همین حالا با اینکه موسسات فعلی به تقلید از اندیشه سازان، طرح جلدهای زیبا برای کتاباشون می زنن، اما هنوز کسی نتونسته مقدمه هایی در اون سطح بنویسه.

این موسسه در سال 84 به طرز ناگهانی بسته شد و طی اطلاعیه ای اعلام کرد که کلیه فعالیت های خود را تعلیق می کند. البته مدتی قبل از آن آخرین کتاب این موسسه به نام آموزش شیمی پیش دانشگاهی2 برای رشته ریاضی چاپ شد و در مقدمه ای که برای اون نوشته بودن، حرفایی از خداحافظی به میون آورده بودن.

همین که دیگه کتابا چاپ نشد، در اون زمونی که گرون ترین کتابش 4000 تومن بود، ناگهان کپی کتاباش تو بازار سیاه به قیمت 20 هزار تومن فروخته شد. برای همین هم یه اطلاعیه تو سایتش زد و اعلام کرد که امتیاز چاپ کتاباشو به مدت معینی به موسسه مبتکران داده. 

من قصد دارم تو این وبلاگ به این موسسه بپردازم و یادی بکنم از کتابا و آزمون های اندیشه سازان. مقدمه ها و موخره های کتابا رو هم به تدریج همینجا می نویسم تا بچه های اون زمون بتونن دوباره این مقدمه ها رو بخونن و خاطراتشون تازه بشه

یک خبر خوب!

کانال تلگرام اندیشه سازانی ها افتتاح شد:
https://t.me/andishesazaniha

خبر خوب

دوستان عزیز

بنا به پیام های بسیار زیادی که از شما دوستان عزیز دریافت کردم مبنی بر اینکه دنبال نسخه کاغذی و یا پی دی اف کتابهای اندیشه سازان می گردید، تصمیم گرفتم نسخه پی دی اف کتابهای موجود را تهیه و در اختیار عزیزان قرار دهم.
برای تهیه این فایل ها عضو کانال تلگرام اندیشه سازانی ها شوید:
https://t.me/andishesazaniha

مقدمه کتاب شیمی 2 پیش دانشگاهی

مقدمه کتاب شیمی 2 پیش دانشگاهی آخرین مقدمه ای بود که اندیشه سازان نوشت. و بوی خداحافظی از کلمه به کلمه آن استشمام میشد. 

هان، رسیدیم به آخر خط! {این از معدود مقدمه هایی است که من دارم با خداحافظی شروع می کنم! چون بعید می دانم کسی شیمی پیش 2 را اوایل سال تحصیلی بخواند. احتمالا الان که این متن را می خوانید، آخرهای سال تحصیلی است}.

«آخر خط» چه قدر همیشه برای من جاذبه دارد. یادم می آید جوانی هامان که عضو تیم دو و میدانی دانشگاه تهران بودیم و گاه هفته ای 3 - 2 جلسه تمرین می کردیم، همیشه بعد از آن که مسافت تعیین شده از سوی مربی را با تمام قوا می دویدم، بعد از عبور از خط پایان همه اش در حالت انتظار بودم، نفس زنان، که الان مربی چه به من می گوید، زمانی که اندازه گرفته شده خوب بوده یا نه، الان دعوایم می کند یا نه، آفرین می گوید؟!

آخر خط، آخر خط، آخر خط! جایی که همیشه آدم اجرای برنامه هایش را به پایان رسانده، و همان جاست که فرصت می کند برگردد، و به مسیری که آمده یک نگاهی بیندازد. نقطه ی آه ها و افسوس هاست، افسوس فرصت هایی که در طی مسیر از دست رفته است. گاه هم نقطه شعف و شادمانی است، شادمانی از انجام وظیفه و پیروزی. گاهی هم آدم آن جا اصلا احساس خاصی ندارد!

چه قدر این آخر خط جای عجیبی است. هر کدام از کارهایی که می کنیم، یک آخر خط مخصوص نسبی خودش را دارد، و بعد هم که یک آخر خط کلی داریم تَهِ همش! هر کدام هم حال و هوا و حس خاص خودش را دارد.

این آخری ها یک بار برای تقدیر از دانش آموزانی که در این مسیر زحمت بیشتری کشیده بودند، یکی از نمایندگان عزیز و فعال اندیشه سازان در شهرستان (مشهد) همایشی برپا کرده بود و از من خواست که متنی برای لوح تقدیر بچه ها بنویسم. حالا همان متن را در اینجا برای شما هم می آورم، یک جورهایی یعنی خداحافظ!

به نام منشا تفکر و دانش

آن گاه که در لانه گردن فراز می داری، سینه را جلو می دهی، روی پنجه می ایستی 

و بال ها را بر هم می زنی تا بچه ها ببینند و یاد بگیرند، به این فکر نکرده ای که وقتی

پرواز را آموختند و پریدند و رفتند، چقدر آشیانه بوی تنهایی و غم خواهد گرفت.

اما تلخی این غم را به شیرینی تماشای پرواز آن ها معاوضه کن.

باشد تا روز به روز بیشتر اوج گیرند، و روزی خود آموخته هاشان را از آن 

پرواز سبکبال به بچه های دیگر بیاموزند.

خاطره ی موفقیت شما، فضای خانه ی اندیشه سازان را همیشه معطر نگاه خواهد داشت.

به یادتان خواهیم بود

به یاد ما باشید

اندیشه سازان